Ὁ Βασίλειος Μυστακίδης γεννήθηκε τό 1859 στό Κοντοσκάλι τοῦ Βυζαντίου.
Τό 1876 ἀποφοίτησε ἀπό τήν Μεγάλη του Γένους Σχολή.
Τό 1876 μέχρι το 1880 δημοσιογραφεῖ σέ διάφορα ἔντυπα.
Τό 1880 μέχρι 1882 διετέλεσε σχολάρχης στά Ζαρίφεια Διδασκαλεῖα τῆς Φιλιππούπολης.
Τό 1883 ἐγγράφεται στό Πανεπιστήμιο τῶν Ἀθηνῶν
Τό 1884 μέχρι τό 1885 συγχρόνως μέ τίς σπουδές τοῦ διδάσκει στό λύκειο Σιμοπούλου
Μέ ὑποτροφία πού ἔλαβε ἀπό τόν Νίκ. Μαυροκορδάτο κατόπιν εἰσηγήσεως τοῦ Β. Παπαρηγόπουλου μεταβαίνει στή Γερμανία στό Tubingen καί το1890 ὑποβάλλει τήν διατριβή του.
Ἐπανέρχεται στήν Κωνσταντινούπολη καί στή συνέχεια διορίζεται ἀνώτατος καθηγητής στήν Ροδοκανάκειο Σχολή στήν Καισάρεια.
Τό 1893 καλεῖται στήν Κωνσταντινούπολη ἀπό τόν Γενικό Διευθυντή τῶν μουσείων Χαμδη βεη καί τοῦ ἀναθέτουν νά παρακολουθεῖ ὡς ἀντιπρόσωπος τοῦ μουσείου τίς ἀνασκαφές στήν Τροία, τό 1894 τίς ἀνασκαφές τοῦ Ζενδζιρλη στή Συρία καί τό 1895 τίς ἀνασκαφές τῆς Ἐφέσου.
Τό 1895 ἕως τό 1896 μέ εἰσήγηση τοῦ Νίκ. Μαυροκορδάτου διορίζεται γυμνασιάρχης στήν Θεσσαλονίκη Τό 1896 διορίζεται ἀπό τόν Χαμδή βέη ἐπιμελητής τοῦ Ἀρχαιολογικοῦ Μουσείου καί βιβλιοφύλαξ ὅπου καί παρέμεινε μέχρι το1927.
Τό 1899 παντρεύεται τήν Ἀσπασία Μουσούρου, κόρη τοῦ Παύλου Μουσούρου, ἡγεμόνα τῆς Σάμου.
Τό 1899 κατόπιν προτροπῆς τοῦ Καραθεοδωρῆ πασσᾶ καί μέ τήν σύμφωνη γνώμη τοῦ Χαμδῆ βέη καταλαμβάνει τήν ἕδρα τῆς Ἱστορίας καί τῆς Γεωγραφίας στήν Μεγάλη του Γένους Σχολή.
Τό 1930 ἀπέκτησε τόν υἱό τοῦ Ἀθανάσιο Μυστακίδη κατόπιν παιδίατρο στή Θέσ/νίκη.
Τό 1927 παραιτεῖται καί μετακομίζει στή Θεσσαλονίκη ὅπου καί ἐγκαταστάθηκε στό Κουρί Καλαμαριᾶς συνεχίζοντας τό συγγραφικό του ἔργο
Τό 1933 ἄφησε τήν τελευταία του πνοή στήν Καλαμαριά.
Ὁ Δῆμος Καλαμαριᾶς κήρυξε τριήμερο πένθος καί ὀνόμασε τόν δρόμο πού ἦταν τό σπίτι τοῦ ΟΔΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΜΥΣΤΑΚΙΔΗ.
ΤΙΜΗΤΙΚΕΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ:
Ἡ Ἀνωτάτη Κεντρική Διεύθυνση τοῦ Ἀρχαιολογικοῦ Ἰνστιτούτου τῆς Γερμανικῆς Αὐτοκρατορίας τόν ἀνακήρυξε ἀντεπιστέλλον μέλος.
Ἡ Ἑταιρεία Βυζαντινῶν Σπουδῶν τόν ἀνακήρυξε Ἐπίτιμο Ἑταῖρον.
Τοῦ ἀπενεμήθησαν τέσσερα παράσημα, ἐκ τῶν ὁποίων ὁ Χρυσούς Σταυρός τῶν Ἱπποτῶν ἀπό τόν Βασιλέα Γεώργιο τόν Α’ καί ἕνα ἀπό τόν αὐτοκράτορα Γουλιέλμο τῆς Γερμανίας.
Ὁ Βασίλειος Μυστακίδης γνώστης τεσσάρων γλωσσῶν συνέγραψε ἑκατοντάδες πονήματα, μεγάλο μέρος τῶν ὁποίων δώρισε ὁ υἱός τοῦ Ἀθανάσιος στήν Ἑταιρεία Βυζαντινῶν Σπουδῶν στήν Ἀθήνα. Βιβλία τοῦ εὑρίσκονται σέ πολλές δημόσιες καί πανεπιστημιακές βιβλιοθῆκες.
Βιβλία τοῦ σὲ μορφὴ pdf θὰ βρεῖτε δῶ.
(Περισσότερες λεπτομέρειες γιά τήν βιογραφία τοῦ βλ. τόν λόγο τοῦ κ. Σοφοκλῆ Χουδαβερδόγλου ἐκφωνηθέντα κατά τό μνημόσυνο πού ἔγινε ἀπό τήν Ἑταιρεία Βυζαντινῶν Σπουδῶν στήν Ἀθήνα τήν 20/2/1938).