Ο Νικόλαος Τωμαδάκης (1907-1993) υπήρξε διαπρεπής βυζαντινολόγος, φιλόλογος και καθηγητής πανεπιστημίου.
Βιογραφία
Ο Νικόλαος Τωμαδάκης γεννήθηκε στα Χανιά το 1907, γιος του Βασιλείου Τωμαδάκη και της Όλγας Θεοδωρακάκου. Κατά τα μαθητικά του χρόνια στην Κρήτη είχε δάσκαλο τον Εμμ.Γενεράλι, ο οποίος τον ενθάρρυνε να ασχοληθεί με τα γράμματα. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1924-1929), όπου αναγορεύτηκε διδάκτωρ με τη διατριβή του Εκδόσεις και χειρόγραφα του ποιητού Διονυσίου Σολωμού (1935).Πραγματοποίησε περαιτέρω μεταπτυχιακές σπουδές με υποτροφία στην Πίζα της Ιταλίας. Από το 1950 δίδαξε ως τακτικός καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ακόμα, διετέλεσε διευθυντής του Ιστορικού Αρχείου Κρήτης και των Γενικών Αρχείων του Κράτους, κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής (1958-1959, 1965-1966, 1970-1971),μέλος του Ανατολικού Ινστιτούτου του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, ξένος εταίρος της Ακαδημίας Γραμμάτων, Τεχνών και Επιστημών του Παλέρμο, επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου του Μιλάνο, γραμματέας και πρόεδρος της Εταιρείας Βυζαντινών Σπουδών, εκδότης του επιστημονικού περιοδικού Αθηνά από το 1947, σύμβουλος της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας Ελλάδος (διευθυντής του Δελτίου της), πρόεδρος της εταιρείας Ιστορικών Σπουδών επί του νεωτέρου ελληνισμού και της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού Μνημοσύνη. Ασχολήθηκε παράλληλα με την ποίηση, χρησιμοποιώντας το ψευδώνυμο Νίκος Θεοδωράκος. Το σύνολο των δημοσιευμάτων του σε επιστημονικά περιοδικά, εφημερίδες και επιστημονικά έργα ξεπερνά τα χίλια, ενώ ολοκλήρωσε περισσότερα από εξηνταπέντε αυτοτελή έργα. Πέθανε στην Αθήνα το 1993.
Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Νικόλαου Τωμαδάκη βλ. Λιβαδάρας Ν., «Τωμαδάκης Νικόλαος», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό 9β. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών,1988, Στεργιόπουλος Κώστας (επιμέλεια), «Ν.Β.Τωμαδάκης», Η ελληνική ποίηση· Ανθολογία – Γραμματολογία, σ. 615. Αθήνα, Σοκόλης, 1980 και Χατζηφώτης Ι.Μ., «Τωμαδάκης Νικόλαος Β.», Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας 12. Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ.
Εργογραφία
“Από τον Σολωμό στον Παλαμά” (1930)
“Ο Σολωμός και οι αρχαίοι” (1943)
“Ο Ιωσήφ Βρυέννιος και η Κρήτη κατά το 1400” (1947)
“Εισαγωγή εις την βυζαντινήν φιλολογίαν” (1952)
“Βυζαντινή γραμματολογία 1204-1453” (1957)
“Μεταβυζαντινά φιλολογικά” (1964)
“Βυζαντινά και μεταβυζαντινά” (1978)
Πηγή: wikipedia.org
