Δαμβέργης Ἰωάννης (1862-1938)

(Ἡράκλειο Κρήτης, 1862 – Ἀθήνα, 1938) Λογοτέχνης καί δημοσιογράφος (ψεύδ. Ι. Μαράνος). Σέ μικρή ἡλικία, ἐξαιτίας τῶν ἐπαναστατικῶν γεγονότων στήν Κρήτη, κατέφυγε μέ τήν οἰκογένειά του στή Σμύρνη, ὅπου φοίτησε στήν Εὐαγγελική Σχολή. Σπούδασε νομικά στήν Ἀθήνα, ἀλλά δέν  ἄσκησε τή δικηγορία. Ἀσχολήθηκε ἀπό νωρίς μέ τή λογοτεχνία, τήν ποίηση καί τή δημοσιογραφία, ἐνῶ παράλληλα ἀνέπτυξε σημαντική πολιτιστική καί πατριωτική δραστηριότητα. Συμμετεῖχε ἐνεργά σέ διάφορες ἐπιτροπές πού ἐργάζονταν γιά τήν ἐθνική ἀποκατάσταση τῆς γενέτειρας τοῦ Κρήτης. Φίλος καί ὀπαδός τοῦ Ἐλευθερίου Βενιζέλου, διώχτηκε ἀπό τούς πολιτικούς ἀντιπάλους του τελευταίου καί φυλακίστηκε κατά τά Νοεμβριανά του 1916. Ὁ Δαμβέργης ἔγραψε πολλά ἄρθρα, φιλολογικές μελέτες, ποιήματα, διηγήματα κ.α., ποῦ δημοσιεύτηκαν σέ περιοδικά καί ἐφημερίδες τῆς ἐποχῆς του, ἐνῶ συγκεντρωμένα τυπώθηκαν ποιήματα καί διηγήματά του. Ὑπερβολικά συντηρητικός, ἔγραψε τά πεζά του σέ ἀρχαΐζουσα γλώσσα καί μόνο τά ποιήματά του στή δημοτική. Διηύθυνε (1887 – 1892) τό περιοδικό Ἑβδομάς, πού εἶχε ἱδρύσει ὁ Δημήτρης Καμπούρογλου, ἐξέδιδε (1902-1916) τό ὑπερσυντηρητικό ἐθνικιστικό ἑβδομαδιαῖο φυλλάδιο τά Πάτρια. Ἀπό τά λογοτεχνικά του ἔργα ἀξιοσημείωτα εἶναι: Οἱ Κρῆτες μου (1898), Ἐπεισόδια τῆς ζωῆς (1904), Τραγούδια τῆς φυλακῆς (1918) καί Τραγούδια τῆς ἀγάπης (1925).